Wim Jansen
Waar ben je nu?
Over de dood van onze dierbaren
Dit boek biedt perspectief voor hen die zich niet meer kunnen vinden in het traditionele hemelgeloof, maar evenmin genoegen nemen met ‘dood is dood’.
Hoe is het om te vertoeven ‘aan de oever van de Styx’, de doodsrivier in de Griekse mythologie, bijvoorbeeld door ziekte? Wim Jansen overkwam het en ontdekte dat je juist in het grensgebied van dood en leven een intense Godbeleving kunt ondergaan, vol troost, rust, schoonheid en liefde. Het inspireerde hem tot mystieke poëzie waarin God, de natuur, dood en leven volop worden bezongen.
Klik hier om het interview met Wim Jansen in het tv-programma De Nachtzoen te bekijken.
Wim Jansen (1950) was tot zijn emeritaat predikant van de Vrijzinnig Hervormden in Delft en van de Vrijzinnige Koorkerkgemeenschap in Middelburg. Hij is auteur van diverse boeken. Ander werk bij Skandalon:
Waar ben je nu? – over de dood van onze dierbaren (2012)
Vlammend Paradijs (2013)
Dominee zoekt God (2015)
Meer informatie: www.wimjansen.nu
Anderen over Zingen aan de Styx:
"De gedichten in deze ontroerende, mooie bundel van Wim Jansen hebben mij diep geraakt. Hij verwoordt het leven in al zijn facetten en waarbij ook ziekte, sterven en door onlosmakelijk met elkaar verweven zijn. Ze zijn van een mystieke schoonheid."
– Terugkeer (Aat de Kwant)
"[...] Styx betekent ‘de afschuwelijke’. Maar Jansen vreest niet, ziet alleen heerlijkheid in het verschiet. Zijn mooiste gedicht wijdt hij aan Charon, de veerman die de gestorvenen de Styx overzet. Zwijgende veerman van de overkant, / jij bent mijn trouwste metgezel. / Jij bent mijn wijsheid en mijn rust, / jij loodst mij door het leven heen. Via de dreigende dood ontdekte de dichter het leven en daarover kon hij onmogelijk zwijgen. Vandaar deze bijzondere onderneming, een bundel lang ‘roepen naar de overkant’."
– Zeeuwse Provinciale Courant (Mario Molegraaf), 'Roepen naar de overkant'
"Een pelgrimage door het grensgebied van dood en leven, waarin zowel de ervaring van het transcendente als de aardse gang wordt omspeeld. Waarin gevoel van voorzichtige euforie en geleefde pijn elkaar afwisselen en er beide mogen zijn. […] De auteur schept door zijn zoeken en ervaren via de poëzie een bedding, waarin oude woorden als kwetsbaarheid, verwondering en schoonheid een diepere betekenis krijgen. […] Wie openstaat voor al wat is, voor het levensmysterie, gelovig of niet, zal de persoonlijke getuigenis, die Zingen aan de Styx toch is, zeker weten te waarderen."
– Nieuwwij.nl (Marianne van Waterschoot), 'Alleen in jouw omhelzing was ik vrij'
Lees ook de column 'Dichter bij God' van José Baars in de Provinciale Zeeuwse Courant over het hele oeuvre van Wim Jansen.
Je bent misschien ook geïnteresseerd in
Dit boek biedt perspectief voor hen die zich niet meer kunnen vinden in het traditionele hemelgeloof, maar evenmin genoegen nemen met ‘dood is dood’.