A.J. Rasker

Albert Rasker (1906-1990) is tegenwoordig vooral bekend door het grote standaardwerk ‘De Nederlandse Hervormde Kerk vanaf 1795’. Het verscheen in 1974, bij de afronding van zijn kerkelijk hoogleraarschap in Leiden. Maar in zijn tijd viel Rasker met name op als ethicus (hij promoveerde op de ethiek van Kant) die zich inzette voor kerk en samenleving: al voor de oorlog vroeg hij aandacht voor de positie van de vrouw; in de jaren vijftig streed hij voor het openstellen van het kerkelijk ambt voor vrouwen.

Raskers betrokkenheid overschreed de landsgrenzen. Zijn ervaringen als rector van de Hogere Theologische School in Indonesië en als gevangene in Japanse interneringskampen hadden grote invloed op zijn verdere leven. Hij nam het op voor de jonge republiek en speelde een grote rol bij het ontwerp van de nieuwe Protestantse Kerkorde.
Tijdens de Koude Oorlog onderhield hij vriendschappen met mensen aan de andere zijde van het IJzeren Gordijn en vervulde functies in de omstreden Praagse of Christelijke Vredesconferentie.

Rasker nam het op voor de stemmen van anderen die niet in het heersende wereldbeeld pasten. Daarbij stuitte hij dikwijls op tegenstand, wat zijn levensbeschrijving spannend en boeiend maakt.

Vredestichter, dwarsdenker, theoloog met een warm hart voor zijn medemens. Dankzij uitgebreid bronnenonderzoek en (met) veel foto’s komen al die facetten van zijn leven in deze biografie aan het licht. Rinse Reeling Brouwer complementeert het werk met een samenvatting van Raskers denken en publicaties. Een bijlage voorziet in de complete bibliografie.


Tomáš Novák (1965) studeerde hussitische theologie in Praag, gespecialiseerd in de christelijke ethiek en christelijke kunst. Na de omwenteling in 1989 studeerde hij in 1990 een jaar theologie aan de KUB Tilburg. In Tsjechië werkte hij als predikant en docent filosofie en ethiek. Hij promoveerde op de Tsjechische filosoof Milan Machovec (revisionistische marxist en dissident).
Van 1998 tot 2017 woonde en werkte hij in Nederland en sinds 2005 heeft hij de Nederlandse nationaliteit. Hij preekte in verschillende PKN-gemeentes, doceerde dogmatiek bij de Theologische Vorming Gemeenteleden (TVG), en werkte aan deze bio-bibliografie van Albert J. Rasker.
Sinds 2017 woont hij weer in Praag, waar hij werkzaam is bij het bureau van de kerkelijke centrale raad in de hussitische kerk en als studentenpredikant.

Rinse Reeling Brouwer (1953) was na zijn studie theologie vanaf 1982 predikant in Amsterdam en doceerde vanaf 1997 theologiegeschiedenis, eerst aan de Theologische Universiteit in Kampen en vervolgens aan de PThU in Amsterdam. Sinds 2012 is hij ook bijzonder hoogleraar op de Miskotte/Breukelman-leerstoel voor de theologische hermeneutiek van de Bijbel.
Sinds 2008 is hij redacteur van het 'Zeitschrift für dialektische Theologie' en geldt hij als internationaal deskundige van Karl Barth. Hij coördineert de samenwerking van de PThU met het Karl Barth Centrum aan de Princeton Theological Seminary in de Verenigde Staten. Van 1980-1996 was hij secretaris van de Nederlandse afdeling van de Christelijke Vredesconferentie.